پتروگرافی و ژئوشیمی سنگ‌های نفوذی در منطقه آنتیموان‌دار شورچاه، جنوب‌شرق زاهدان

منطقه آنتیموان‌دار شورچاه در پهنه فلیش شرق ایران واقع شده است. قدیمی‌ترین واحد زمین‌شناسی در این منطقه شیست‌ها و فیلیت‌های کرتاسه تا ائوسن است. این سنگ‌ها به وسیله توده‌های گرانیتی، دایک‌های فلسیک و رگه‌های کوارتزی و استیبنیتی قطع شده‌اند. سنگ‌های نفوذی این منطقه شامل: توده‌ها، رگه‌ها و دایک‌های گرانیتی، گرانودیوریتی و آپلیتی است. گرانیت‌ها به طور عمده توده‌ای، خاکستری رنگ، دانه‌درشت و دارای بافت‌های گرانولار، پورفیری و کاتاکلاستیک هستند و بیشتر از کانی‌های پلاژیوکلاز، فلدسپار پتاسیم، کوارتز، بیوتیت، موسکوویت و اپاک تشکیل شده‌اند. این سنگ‌ها به طور عمده پرآلومین تا متاآلومین، کالک‌آلکالن و مربوط به کمان ماگمایی است. دامنه تغییرات SiO2 در سنگ‌های نفوذی از 61 تا 75 است. نمودارهای تغییرات نشان‌دهنده روند خطی کاهش در Al2O3، CaO، FeOt، MgO و TiO2 با افزایش SiO2 هستند؛ در حالی که K2O و Na2O با افزایش SiO2 روندی افزایشی نشان می‌دهد. بر اساس نمودارهای عنکبوتی بهنجار شده نسبت به مورب و پلاژیوگرانیت‌های شکاف میان اقیانوسی، ناهنجاری‌های منفی Nb و Ti و ناهنجاری‌های مثبت K، Rb، Th و U و به ویژه Pb بیانگر خاستگاه آذرین گوشته‌ای و به ویژه نقش پوسته اقیانوسی فرورفته سیستان و گوه گوشته‌ای روی آن در تشکیل ماگمای سازنده و نقش پوسته قاره‌ای در آلایش ماگمایی است.